Καρτσωνάκης Πάν

Ανοίγω το παράθυρο  και νοιώθω τον  αέρα και μια γατούλα που περνά  μου λέει :"Καλημέρα"  "Καλώς τηνε την όμορφη. Καλώς και τα μικρά της και τούτη μου  χαϊδεύεται κουνώντας την  ουρά της  Τα δύο μικρά της παίζουνε  με ένα  ροζε τοπάκι ενώ τους βάζω φαγητό  λίγο κοτοπουλάκι  Και έτσι η μέρα μου αρχινά γεμάτη ευγνωμοσύνη, στιγμές που φεύγουνε γοργά μα η μνήμη δεν τις σβήνει  Σου δίνω λοιπόν μια συμβουλή αγαπά τα  ζωάκια δωστους φαΐ, δως τους νερό και δως τους και χαδάκια.  Και όλα, θα  τα δεις  αλλιώς με μιας, ως δια μαγείας θα  έρθουν στιγμές ονειρικές απέραντης ευτυχίας.     ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΛΛΙΑ

Ξημέρωμα σε γύρεψα το δειλινό σε βρήκα με την καρδιά σου μίλησα στη μαύρη μοίρα μπήκα Βοριάς χτυπά την πόρτα μου και στην ψυχή μου αγιάζι και στα πικρά τα μάτια μου στιγμή στιγμή βραδιάζει Τα μάτια σου εγύρεψα στο φως να περπατήσω να γίνω όνειρο γλυκό καημούς παλιούς ν’ αφήσω. ΣΤΙΧΟΙ: Δημήτρης Χριστοδούλου ΜΟΥΣΙΚΉ: Μίκης Θεοδωράκης Τα μάτια σου εγύρεψα στο φως να περπατήσω να γίνω όνειρο γλυκό καημούς παλιούς ν’ αφήσω

Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ  (πραγματικό όνομα: Θεόφιλος Κεφαλάς ή Κεφάλας  (Βαρειά Λέσβου, 1870 - Μυτιλήνη, 22 ή 24 Μαρτίου 1934),  γνωστός απλά και ως Θεόφιλος, ήταν αυτοδίδακτος  Έλληνας λαϊκός ζωγράφος και αγιογράφος.  Κυρίαρχο στοιχείο του έργου του είναι η ελληνικότητα και η εικονογράφηση θρησκευτικών παραστάσεων  και της ελληνικής λαϊκής παράδοσης και ιστορίας. Τον Ιούνιο του 1961 εγκαινιάστηκε μεγάλη έκθεση  με έργα του Θεόφιλου στο Μουσείο του Λούβρου.  Ήταν ο θρίαμβος του φουστανελά που κάποτε τον αποκάλεσαν «σοβατζή». Το κοσμοπολίτικο Παρίσι υποδέχθηκε  τον Έλληνα αυτοδίδακτο καλλιτέχνη,  τον «παρθένο μαθητή των αισθήσεων», ο οποίος, κατά τον Οδυσσέα Ελύτη  «έδωσε έκφραση πλαστική στο αληθινό μας πρόσωπο».   Η έκθεση οφείλετο στον Τεριάντ, βαθύ πατριώτη  και εμπνευστή κορυφαίων δημιουργών  του 20ού αιώνα,  που ανακάλυψε  τον Θεόφιλο και προσέδωσε κύρος στο έργο του, κινώντας το ενδιαφέρον  της Ευρ...