Καρτσωνάκης Πάν

Οι Αρχαίοι Έλληνες έλεγαν τον Γαλαξία  «Γαλακτίτη Κύκλο» και «Ηριδανό Ποταμό»  ή «Δρόμο του Διός» . Πίστευαν ότι ο Γαλαξίας μας ήταν ο δρόμος που ακολούθησε ο ήρωας ΠΕΡΣΕΑΣ  για να σώσει  την ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ,  πάνω στον ΠΗΓΑΣΟ,  δημιουργώντας με τον «καλπασμό» του  άφθονη αστρική σκόνη.  Η Ελληνική Μυθολογία είναι γεμάτη από θεϊκά όντα,  που κατέρχονται στην Γη,  για να πάρουν συζύγους.  Όλες οι παραδόσεις των αρχαίων λαών ομιλούν  για ουράνια φλεγόμενα άρματα που έφθασαν στην Γη  από τα άστρα, καθώς επίσης για ανώτερες εξωγήινες  υπάρξεις που χάρισαν στους ανθρώπους νόμους  και όργανα, για να οικοδομήσουν τον πολιτισμό τους.  Οι αρχαίες Ελληνικές δοξασίες ομιλούν  για τον Τιτάνα Προμηθέα,  που έδωσε στους ανθρώπους την «Φωτιά»  από τους ουρανούς και έγινε ως εκ τούτου ο θεμελιωτής  του ανθρωπίνου πολιτισμού.  Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει ότι  «ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ  ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ».  Είναι οι «ΠΡΟΜHΘΕΙΣ», που έφεραν  το ΠΥΡ της Γνώσεως στα ανθρωποειδή της Γης,  που μέχρι τότε ζούσ

Ένα φασόλι στο στρατό στην τσέπη κουβαλούσα   Σαν φυλαχτό το πρόσεχα το 'βγαζα το κοιτούσα.   Να με ρωτάνε ψόφαγα πότε θα το φυτέψω.   Ίσως μπορεί τους έλεγα και να το μαγειρέψω.   Ένας Πινόκιο ήμουνα, τα ψέματά μου πάντα   αθώα ήταν, Μερσεντές σήμα είχα στο Λάντα   και σου λεγα διάφορα τρελά και συμφωνούσες   Μόνο εγώ μου έλεγες, σ έκανα και γελούσες.   Κάθε φορά που γέλαγες άνθιζα και ριγούσα   Φασίολος σ΄ ιδανικές συνθήκες και ξυπνούσα!   Ήταν μαγεία άγγιζα την άκρη των ονείρων,   όταν σε πρώτο φίλησα, εν μέσω των απείρων   αναστολών της λογικής, γλυκά στα δυο σου χείλια   πολύχρωμα πως νόμιζα πως έβγαζα μαντήλια!   Η φασουλίνα μας μπορεί ποτέ να μη φυτρώσει....   Αν όμως κάποιο σου παιδί σε κλάρες σκαρφαλώσει   και μες τα σύννεφα δε βρει παλάτια και χρυσάφι   θα βρει μπορεί τα γράμματα το χέρι μου που γράφει.   Πες του για μένα μοναχά πως ήμουν ένας φίλος   που τραγουδούσε στο χαρτί ανώφελα σαν γρύλος.                                              Τάκης Καρτσωνάκης