Καρτσωνάκης Πάν

Ο παππούς έχει ντε και καλά πεθάνει  ή μήπως η γιαγιά έχει πάρει διαζύγιο; 

«Αυτοί που δε δείχνουν τον έρωτά τους  δεν αγαπούν πραγματικά.  Η πορεία του έρωτα δεν είναι ποτέ ομαλή.  Ο έρωτας είναι οικείος.  Ο έρωτας είναι διαβολικός.  Δεν υπάρχει πιο διαβολικός άγγελος από τον έρωτα».  Γουίλιαμ Σέξπηρ Ο μόνος τρόπος να γνωρίσεις  κάποιον άλλο είναι  να τον αγαπάς απελπισμένα. Βάλτερ Μπένγαμιν Γερμανός φιλόσοφος  (1892-1940) Δεν αγαπάς κάποιον για την ομορφιά του,  τα ρούχα του ή το αυτοκίνητό του.  Τον αγαπάς γιατί τραγουδάει ένα τραγούδι  που μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις. Ανώνυμος

Την φετινή χρονιά δεν γράφει 1) Κορινθιακό Καρναβάλι. 2)Δεν ποζάρει ο άνθρωπος που μάλλον δεν τον....προσέλαβαν φέτος και 3) Τα αυτοκίνητα που περνούν από μπροστά είναι διαφορετικά.  Απαραίτητη διευκρίνηση: Η ανάρτηση έχει σατιρικό και μόνο σκοπό.

Πόσο θα αντέξει  ο ΣΥΡΙΖΑ Του Κώστα Στούπα  Μια μέρα πριν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας με παρέμβασή του  ζήτησε από τον νυν πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη να προσφύγει εκ νέου  στη βάση των μελών του κόμματος που τον εξέλεξε πριν λίγους μόνο μήνες. Δεν έχει ξανασυμβεί, πρόεδρος ενός κόμματος να αμφισβητείται λίγους μήνες  μετά την εκλογή του χωρίς τουλάχιστον να έχει μεσολαβήσει κάποια μεγάλη ήττα. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως ο κ. Κασσελάκης στην αρχή αποδέχτηκε  την πρόκληση και ζήτησε να παρουσιαστούν αντίπαλοι.  Παρουσιάστηκε η κα Γεροβασίλη.  Το συνέδριο απέρριψε την προσφυγή του κ. Κασσελάκη σε νέες κάλπες  και ο ίδιος απέσυρε την πρόταση, οπότε αποσύρθηκε και η υποψηφιότητα  της κας Γεροβασίλη. Αυτά δεν γίνονται ούτε σε 15μελή μαθητικά συμβούλια. Με μια ανόητη κίνηση ο κ. Τσίπρας έκαψε τον εαυτό του,  τον κ. Κασσελάκη και την κα Γεροβασίλη.  Η κα Αχτσιόγλου και ο κ. Χαρίτσης αυτοπυρπολήθηκαν μόνοι τους. Για αρκετά  χρόνια υπήρχαν πολλοί που  θεωρούσαν τον κ. Τσίπρα  σα

Πόρκα ΜΙΖΕΡΙΑ που λένε και στο χωριό μου κι αυτά,  που έκανε ο Νανόπουλος, καλό θα είναι τα τα ξεχάσουμε.

ΠΟΡΚΑ ΜΙΖΕΡΙΑ και φαντασία  κάτω από το μηδέν!  Υ.Γ: Εννοείται πως ψηλά, στον κόμβο,  έβαλαν την ίδια μουτσούνα, την γνωστή.

ΠΌΡΚΑ ΜΙΖΈΡΙΑ που λένε και οι φίλοι μας οι Ιταλοί.

Αμείλικτος, θα έλεγα,  ο χρόνος μας γερνάει σαν ποταμός στην θάλασσα, στο τέλος μας πηγαίνει και σαν σταγόνες είμαστε, οι άνθρωποι στο τέλος χανόμαστε στο τίποτα, ταυτόχρονα και όχι. Όπως η θάλασσα μπορεί την γη μας κι αγκαλιάζει κι εμείς σταγόνα μέσα της υπάρχουμε και ζούμε. Σίγουρα πάντα ή ζωή, παλεύει να υπάρχει αδιάφορο σε ποια μορφή, θα σκαρφιστεί να είναι. Εμείς, όμως πιστεύουμε, το σύμπαν όπου ζούμε, κάποιος το δημιούργησε, για χάρη μας και μόνον.                                         Πάν Καρτσωνάκης