Καρτσωνάκης Πάν

Όλα τα σχέδια, στα χαρτιά, που έκανα θα μείνουν και οι προθέσεις, στο μυαλό και μόνο θα υπάρχουν σαν κείνες τις ψαρόβαρκες στην αμμουδιά ριγμένες που σαν παιδιά νομίζαμε, τον κόσμο πως γυρίσαν. Γοργόνες, Κύκλωπες, θεριά, σειρήνες, Λαιστρυγόνες τέτοια ταξίδια σ'όνειρα και μόνο έχω κάνει. Παρηγορούμαι, σκέφτομαι, ακόμη κι o Οδυσσέας την Καλυψώ παράτησε, την Ναυσικά στο τέλος για να γυρίσει, θαλπωρή να βρει στο σπιτικό του έστω κι αν αναγκάστηκε μνηστήρες να σκοτώσει. Ίσως και να μετάνιωσε, που πήγε ως την Τροία μα είμαι σχεδόν σίγουρος πως πρέπει να ‘χε τύψεις για τους αθώους, τους απλούς, τους Τρώες, τους γερόντους τα γυναικόπαιδα κι αυτήν, που έκαψαν την πόλη.                                         Πάν Καρτσωνάκης  

Τον επόπτη της λαϊκής αγοράς, από τον Δήμο Κορινθίων.

Τέρμα οι λιακάδες.

Αερικά τις ήσυχες βραδιές του Φθινοπώρου κουρνιάζουν στα φυλλώματα με τα πουλιά παρέα και χαμηλόφωνα, πολλά.....όλη τη νύχτα λένε… Εμείς, οι άνθρωποι, κακώς νομίζουμε πως κλαίνε. Είναι ψυχές που έρχονται λίγο να ξαποστάσουν κι ύστερα πάλι μακριά σαν σύννεφα να φύγουν και τριγυρνούν σ όλη τη γη σ άγνωστα μέρη πάνε ελεύθερες απ το φθαρτό το σώμα τους πετάνε. Δεν είναι πλάσματα του νου, οι μύστες το γνωρίζουν στους ποιητές όμως μιλούν ή έτσι το νομίζουν.                                     Πάν Καρτσωνάκης

Θα μεγαλώσει, μέχρι τα Χριστούγεννα  για να βγουν τα καλικαντζαράκια στην επιφάνεια. Υ.Γ: Φυσικά, κάνουμε χιούμορ. Ε, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε,  για να μην πούμε τίποτε άλλο.

Μάλλον έχει κάνει λάθος κι έγραψε Π αντί για Κ, ο άνθρωπος,  και το κάνατε θέμα. Κουστώ ήθελε να γράψει.....αμάν ΠΧΙΑ

Επιτύμβια στήλη του Κεραμεικού.  Ο δεκαεννιάχρονος Δεξίλεως σκοτώθηκε το 394 π.Χ. σε μια μάχη  κοντά στην Κόρινθο μαζί με άλλους τέσσερις ιππείς.  Σύμφωνα με τον αθηναϊκό νόμο, οι νεκροί ενταφιάστηκαν στο δημόσιον σήμα,  δηλαδή στον χώρο ταφής για τους πεσόντες υπέρ πατρίδος.   Οι γονείς του Δεξίλεω όμως έστησαν ένα επιτύμβιο ανάγλυφο  με την εικόνα του σε ένα κενοτάφιο στο νεκροταφείο του Κεραμεικού. Η στήλη εικονίζει τον Δεξίλεω, γιο του Λυσανία  που σκοτώθηκε το 394 - 393 π.Χ.  κοντά στην Κόρινθο.  Εικονίζεται έφιππος νέος με αναπεπταμένο  τον χιτώνα να μάχεται  πάνω σε ατίθασο άλογο έχοντας ρίξει ήδη  τον νεαρό αντίπαλό του στο έδαφος.  Με το αριστερό κρατούσε τα χαλινάρια,  ενώ με το δεξί εξακόντιζε δόρυ που έχει χαθεί.  Ο πεσμένος εχθρός κρατούσε επίσης ξίφος  που δεν σώζεται. Η στήλη φέρει επιγραφή με τα ονόματα  των ηρωικά πεσόντων στη μάχη.  Στη βάση του μνημείου αναγράφεται  σε ...

Πρόσφατα στη σελίδα της Αμερικανικής Σχολής  Κλασικών Σπουδών  στo Facebook αναρτήθηκαν  μερικές φωτογραφίες  από τα πρώτα ημερολόγια  των ανασκαφών στην Κόρινθο. Στην πρώτη σελίδα του ημερολογίου, με χρονολογία  23 Μαρτίου 1896,  διαβάζουμε:  «Αρχίσαμε βόρεια, από το δημόσιο σχολείο, με έξι άνδρες,  για να ανακαλύψουμε ένα μαρμάρινο ενεπίγραφο επιστύλιο  που είχε δει ο Mitchhöfer πριν από δέκα χρόνια». Μαζί με αυτήν υπήρχαν και φωτογραφίες από άλλες σελίδες ημερολογίων,  όπου μπορούσες να δεις καταχωρισμένα  τα ευρήματα των αρχαιολόγων  σε καλαίσθητα σκίτσα  και ακριβώς δίπλα μια μικρή περιγραφή. Τα ανασκαφικά ημερολόγια άλλωστε είναι άρρηκτα συνδεδεμένα  με την ανασκαφή και αποτελούν το μοναδικό γραπτό τεκμήριο  της ανασκαφικής πορείας.  Οι σελίδες αυτών των πρώτων ημερολογίων μοιάζουν σήμερα  κι αυτές  με πολύτιμα ευρήματα, μέσα από τα οποία  μπορεί κανείς να αντιληφθεί  τον ...

 

Τις εποχές που μυθικές ιστορικοί μας λένε οι άνθρωποι με τους θεούς είχανε άλλη σχέση μιλούσαν, ερωτεύονταν αλλά και πολεμούσαν σαν σύμμαχοι και αρωγοί μα και αντίπαλοί τους. Διαβάζοντας στον Όμηρο, τον πόλεμο της Τροίας εκτός των άλλων πρόσεξα για τους θεούς τι λέει όπως συμβαίνει άλλωστε και στην μυθολογία που περιγράφει έρωτες θεών με τους ανθρώπους.  Οι βασιλείς τότε παιδιά θεών λέγαν πως ήταν Αργότερα, πάλι Θεός τους έδινε το χρίσμα.                                     Πάν Καρτσωνάκης