Τα όπλα, τα τραχτέρια, η αγροθιά. (Άρθρο)
Δημήτρης Καμπουράκης Κάποτε μετρούσαμε τα F-16 με σχολεία και τα Mirage με νοσοκομεία. Μόνιμη αριστερή αριθμητική ήταν αυτή, κάθε φορά που ανακοινώνονταν κάποιο καινούριο εξοπλιστικό πρόγραμμα. «Με τα λεφτά μιας φρεγάτας θα φτιάχναμε τριάντα πολιτιστικά κέντρα και με το χρήμα μιας φουρνιάς τεθωρακισμένων θα αυξάναμε 20% όλες τις συντάξεις» γράφανε. Τα ακούγαμε ευχάριστα κι εμείς για να είμαι ακριβοδίκαιος, ωραία μουσική για τα προοδευτικά αυτιά μας ήταν. Εμείς οι παλιότεροι, η περιβόητη πρώτη μεταπολιτευτική γενιά, χλευάζαμε τους παππουδοπατεράδες μας όταν άρχιζαν τις διηγήσεις για την Αλβανία και τον εμφύλιο, ενώ απωθήσαμε εντυπωσιακά γρήγορα από την συνείδηση μας την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Ζώντας σ’ ένα διαρκές ανοδικό οικονομικό σπιράλ και μέσα σε μια ειρηνική Ευρώπη, είχαμε την παράλογη πεποίθηση ότι θα περάσουμε την ζωή μας δίχως πόλεμο. Θεωρούσαμε λοιπόν ολίγον μπανάλ και μιλιταριστικά όλα αυτά τα περί ισχυρών ενόπλων δυνάμεων. Βλέπαμε στολή κι αλλάζαμε π