Καρτσωνάκης Πάν

"Άρμεγε, με τα μάτια του, το φως της οικουμένης". Αυτός ο στίχος του ποιητή έρχεται και ξανάρχεται στο μυαλό μου  κάθε φορά που κοιτάζω τη φωτογραφία, με την οποία πέρασε στην αθανασία ο Νίκος Μπελογιάννης, σαν ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο. Μια φωτογραφία, του Κώστα Μεγαλοκονόμου, από τις πολλές που τράβηξαν οι φωτορεπόρτερ της εποχής σε κάποιο από τα διαλείμματα της δίκης.  Μια φωτογραφία που έμελλε να γίνει η εικόνα του, πάνω στο διαβατήριο, για την αιωνιότητα.  Ήταν μια στιγμή, μετά το πέρας της απολογίας του  στην πρώτη δίκη, που κάποια από τις γυναίκες  που κάθονταν μαζί του στο ειδώλιο, του πρόσφερε ένα γαρύφαλλο.  Ένα κίτρινο γαρύφαλλο πολύ πιθανόν από τη σύντροφό του Έλλη και το οποίο πράγματι βάφτηκε κόκκινο αργότερα.  Μια φωτογραφία που έκανε το γύρο του κόσμου, μια φωτογραφία που ενέπνευσε στον Πάμπλο Πικάσο το σκίτσο, ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο.  Ένα σκίτσο και μία φωτογραφία  που έγιναν πρωτοσέλιδα,  αφίσα αλλά και παντιέρα.  Ο Νίκος Μπελογιάννης καταδικάστηκε σε θ

 

Η γη γελάει με λουλούδια. Ralph Waldo Emerson, 1803-1884,  Αμερικανός φιλόσοφος Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια,  αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει. Pablo Neruda, 1904-1973,  Χιλιανός ποιητής, Νόμπελ 1971 Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα.  Πρέπει να έχεις λιακάδα,  ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι. Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, 1805-1875,  Δανός συγγραφέας παραμυθιών. Η ευωδία είναι η νοημοσύνη των λουλουδιών. Henry de Montherlant, 1895-1972, Γάλλος συγγραφέας Όπως ο ήλιος δίνει χρώμα στα λουλούδια,  έτσι κι η τέχνη δίνει χρώμα στη ζωή. John Lubbock, 1834-1913,  Άγγλος πολιτικός & εντομολόγος Καθώς απλώνει το χέρι του για να φτάσει τ’ αστέρια,  πολύ συχνά ο άνθρωπος ξεχνάει τα λουλούδια  που βρίσκονται στα πόδια του. Jeremy Bentham, 1748-1832, Άγγλος φιλόσοφος Το λουλούδι στο βάζο χαμογελάει, αλλά δεν γελάει πια. Malcolm de Chazal, 1902-1981,  Φιλόσοφος από τον Αγ.Μαυρίκιο.

Σαν τις σκιές που δεν μπορούν αυτόνομες να είναι μα παίρνουν σχήμα απ’ το φως και την γωνιά που πέφτει έτσι και κάποιοι άνθρωποι εκφράζονται και δρούνε  σε σχέση τα συμφέροντα  και τον περίγυρό τους. Ανθίζουν κι αναπτύσσονται μες τον μικρόκοσμό τους κι αν η σκιά τους γίγαντες τους δείχνει ότι είναι νάνους τους άλλους θεωρούν πετούν μες τα ουράνια αιθεροβάμονες απλά που ζουν στα παραμύθια.    Κάποιοι, σκιές, φαντάσματα, μπαλόνια φουσκωμένα ανάμεσά μας βρίσκονται και κάποιοι τους θαυμάζουν.                                            Πάν Καρτσωνάκης

Πάρα πολλές γενιές Κορινθίων έχουν μεγαλώσει  πίνοντας από το νερό της από το 1934. Επιτέλους, η σημερινή δημοτική αρχή έδειξε  την ανάλογη ευαισθησία πάνω σε αυτό το θέμα. Εδώ και πολλά χρόνια γράφαμε, πάνω σε αυτό το θέμα,  όχι μία αλλά περισσότερες φορές,  αλλά φωνή βοώντος....όπως λένε. Ένα πρόχειρο παράδειγμα  αυτή μας η ανάρτηση Ε Δ Ω από το μακρινό 2014. Σάββατο, 26 Απριλίου 2014 ΕΔΩ Κόρινθος: Θα της άξιζε μια καλύτερη τύχη!

Ονομάζεται  Fred Grün - The Philhellene και δεν γεννήθηκε, στα στενά όρια  του σημερινού Ελληνικού κράτους. Είναι όμως Έλληνας δίχως εισαγωγικά  και όχι  "Έλληνας" όπως κάποιοι που απλά  γεννήθηκαν εντός των συνόρων ή από Έλληνες γονείς  και οι οποίοι (κάποιοι) διαρκώς δηλώνουν  διάφορα ανθελληνικά  όπως για παράδειγμα: Ας δούμε όμως το βίντεο  και προπαντός ας το ακούσουμε γιατί Έλληνας δεν είναι απλά όποιος γεννήθηκε  από Έλληνες γονείς αλλά και παιδεία γιατί η Ελλάδα  δεν είναι ένας στενός γεωγραφικό όρος.

 

Η άκανθος θα μπορούσε να είναι  το πιο διαδεδομένο φυτό της ελληνικής γης.  Θα μπορούσε να στολίζει τις πόλεις και τους αρχαιολογικούς τόπους μας  χωρίς καμιά απολύτως προσπάθεια, θα μπορούσε να γίνει το σύμβολο  της ελληνικής χλωρίδας, θα μπορούσε, θα μπορούσε… Δεν χρειάζεται νερό, δεν χρειάζεται απαραίτητα ήλιο, δεν χρειάζεται  ακριβά χώματα, δεν χρειάζεται λιπάσματα ανθοφορίας,  δεν χρειάζεται καν να το φυτέψεις.  Πολλαπλασιάζεται μόνο του με μεγάλη ταχύτητα καλύπτοντας  μεγάλες εκτάσεις γης, πεζοδρομίων, χέρσων ή καλλιεργημένων εδαφών. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως με τη σειρά: Μπορείτε να θυμηθείτε  το μοτίβο των αθηναϊκών ακροκεράμων; μπορείτε να θυμηθείτε  τους κίονες κορινθιακού ρυθμού; Μπορείτε να θυμηθείτε  τον εμβληματικό διάκοσμο σημαντικών κτιρίων  της Μεγάλης Βρετανίας ή των ΗΠΑ;  Ε, ναι, λοιπόν, όλα αυτά είναι εμπνευσμένα από τη δική μας την άκανθο. Στην ελληνική γη συναντάται σε δύο τύπους: την Acanthus Spinosus,  την σχεδόν άγρια άκανθο, την ακανθώδη δηλαδή,  με τα μυτερ

Καλημέρα, με ένα ανοιξιάτικο τοπίο της Κορίνθιας εικαστικού Νίκης Λαζάρου