Καρτσωνάκης Πάν

Φυσικά και να θέλει κάποιος πολίτης  να τα χρησιμοποιήσει για τον σκοπό για τον οποίον  τα τοποθέτησαν.............είναι απλά αδύνατον  καθώς πάρα πολλοί άλλοι τα έχουν στουμπώσει  με σκουπίδια διάφορα και καθώς, όπως παρατηρώ,  δεν αδειάζονται και πολύ συχνά.   Όχι, αυτά δεν βανδαλίζονται  καθώς δεν περιέχουν και τίποτε που να ενδιαφέρει  τους γνωστούς  ή άγνωστούς μας "βάνδάλους". Υ.Γ: Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με διαφορά 3 ημέρες. Την άλλη εβδομάδα θα τραβήξω και άλλες ......

Γράφει ο Σπύρος Μακρής Η ύπαρξη Γιγάντων είναι ευρύτατα διαδεδομένη σε όλες σχεδόν  τις μυθολογίες του κόσμου, αλλά και σε ιερά κείμενα παντός τύπου… Ωστόσο, αν και κατά καιρούς έχουν βρεθεί αρκετοί σκελετοί γιγάντων  σε διάφορα σημεία του πλανήτη, εξακολουθούν να είναι ένα θέμα ταμπού  για την σύγχρονη επιστήμη της αρχαιολογίας  και όλες τις σχετικές και συγγενείς επιστήμες. Ίσως, είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως το Ινστιτούτο Smisthonian  έχει συρθεί στα δικαστήρια για συγκάλυψη αυτού του θέματος… Για ποιό λόγο δεν αφήνουν την αλήθεια να βγει στο φως;  Για ποιό λόγο, το σύστημα αποκρύπτει, χλευάζει και κοροϊδεύει  κάθε είδους εύρημα και μαρτυρία;… Αλλά, ας πάμε στους σκελετούς γιγάντων που βρέθηκαν στο metro: Σύμφωνα με μία μαρτυρία, κατά την διάρκεια διανοίξεως του μετρό  στην Αθήνα, στην περιοχή της Ομόνοιας, βρέθηκαν γύρω στους 120 σκελετούς,  περίπου τριών μέτρων ύψους ο καθένας, οι οποίοι μεταφέρθηκαν  με άκρα μυστικότητα κάπου αλλού… Από τότε κανείς δεν ξέρει τι απέγιναν… Φυσι

 

Η παραπάνω φωτογραφία  αποτελεί μια ψηφιακή  αναπαράσταση του ιερού. Η είσοδος του κάτω κόσμου για τους Αρχαίους  βρίσκεται στην Ιεράπολη. Τη μυθική «Πύλη του Άδη», που οδηγούσε  στον κάτω κόσμο σύμφωνα  με τους αρχαιοελληνικούς  και ρωμαϊκούς θρύλους, ισχυρίζονται  πως ανακάλυψαν αρχαιολόγοι. Η τοποθεσία βρίσκεται στην αρχαία πόλη Ιεράπολη  και σημερινή Pamukkale, στη νοτιοδυτική Τουρκία. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, στην περιοχή βρίσκονταν ένας μικρός ναός, μια πύλη  και μια σκάλα που οδηγούσε  σε μια σπηλιά με δηλητηριώδη αέρια. Περιγράφοντας την τοποθεσία, ο Στράβωνας  σημείωνε ότι χώρος αυτός είναι γεμάτος από ατμό  τόσο πηχτή «που δύσκολα κάποιος μπορεί  να δει το έδαφος». Επιπλέον παρατηρεί ότι  όποιο ζώο πλησιάζει τη σπηλιά πεθαίνει αμέσως». Μια ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής  το Francesco D'Andria ισχυρίζονται ότι πιθανότατα  μπόρεσαν να ανακαλύψουν την τοποθεσία  που περιέγραφε ο Στράβωνας. Ανακοινώνοντας την ανακάλυψη,  ο Francesco D'Andria εξήγησε πώς κατάφερε  να

Τα φορέσαμε και πριν 12 χρόνια. Επανεκκίνηση ερευνών  για τους υδρογονάνθρακες, μας είπαν τότε.  Τις σταμάτησαν τρεις παρέες... Άλλαξε κάτι σήμερα...; Το λέμε αυτό γιατί στον τόπο μας διαφορά μεταξύ σοβαρού και αστείου  δεν υπάρχει. Ακόμη και αν μιλάμε και για την περιουσία  της πατρίδας μας, όπως τα τυχόν αποθέματα πετρελαίου  και φυσικού αερίου, που έπρεπε να συνεχίσουμε να τα ψάχνουμε,  μετά τη χούντα η οποία ξεκίνησε τις έρευνες, πριν 50 χρόνια!!  Τα ξέραμε από τότε τα πιθανά αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.  Και δεν ήταν μόνο του Πρίνου, στην Καβάλα μαζί με τα άλλα πιθανά  του Αιγαίου, της Δυτικής και Νότιας Κρήτης, του Ιονίου και της Πρέβεζας. Άλλωστε γι' αυτό , υποτίθεται, ίδρυσε ο Καραμανλής, μετά το 1974,  τη Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου (ΔΕΠ).  Για το ψάξιμο των πετρελαίων και όχι για να προσθέσουμε  άλλον έναν Οργανισμό στην τσέπη του φορολογούμενου... Κάνω λάθος;  Τι κάναμε στην πράξη;  Εγκαταλείψαμε τις έρευνες με διάφορα προσχήματα ανάμεσα στα οποία  ήταν και

Αφιέρωση. από τον Βασίλη, για την φωτογραφία  που του πρόσφερα να χρησιμοποιηθεί  στο εξώφυλλό του βιβλίου του.   

 

Ζωγράφισα με γράμματα κι όλα τα χρώματα της γης πλάθοντας έναν κόσμο με λέξεις, όνειρα κι επιθυμίες. Σε προσκάλεσα να ζήσουμε εκεί κοιτάζοντας  τη θάλασσα, τον ουρανό, τους γλάρους ηλιοβασιλέματα και χαραυγές έως το τέλος του χρόνου. Κανείς να μην υπάρχει  άλλος στον κόσμο μας παρεκτός οι φίλοι μας. Ένα κόσμο χάρτινο  που να τον αντιλαμβάνονται μόνο όσοι μας αγαπούν και αγαπάμε. Ένας κόσμος σαν νησί που ταξιδεύει στην απεραντοσύνη του χρόνου. Ένας κόσμος δίχως θάνατο δίχως χθες και αύριο Ένας κόσμος   που να υπάρχει μόνο το τώρα. Ένας κόσμος του παρόντος…… Μοιράστηκα τα όνειρά μου μαζί σου και γέλασες. Αυτά είναι παιδιάστικες φαντασίες και ποιητικές ουτοπίες, μου είπες, αλλά τελικά δέχτηκες. Από τότε όμως κάθε νύχτα μου τραβάς τα σκεπάσματα αποκαλύπτοντας το γυμνό μου σώμα. Πάν Καρτσωνάκης