Σαν ναυαγοί και σαν έποικοι, σε τούτον τον πλανήτη.

Ναυαγός στην γενέθλια πόλη. 

Κάθε φορά που ταξιδεύω σε θυμάμαι φευγάτη, 

μια σκιά, ένα άρωμα,

 παρουσία, αίσθηση δίπλα μου, κοντά μου, 

στο μυαλό μου αλλά και τόσο μακριά μου.

Κάθε φορά που ταξιδεύω 

λέω ψέματα στον εαυτό μου 

υποκρίνομαι. 

Είμαι αυτός που έσπασε το τσόφλι του 

ναυαγός στην γενέθλια πόλη. 

Υποδύομαι ρόλους περιηγητών, 

εξερευνητών

 και ταξιδεύω δίχως χάρτες και πυξίδα, 

προορισμό και χρονοδιαγράμματα. 

Κάθε φορά που ταξιδεύω 

μνημονεύω φίλους παιδικούς 

που έχουν πια πεθάνει

 πίνω το νερό της βροχής

 και τραγουδάω στιχάκια μονότονα παλιά 

και μισοξεχασμένα 

για μια πολιτεία που έχασα 

κερδίζοντας τον κόσμο.……. 

               Καρτσωνάκης Πάν 

Castaway in the birth city.

Every time I travel I remember of you escaping, 

as a shadow, a perfume,

 a presence, I can feel you beside me,

 so close to me,in my mind, and so far away of me, 

by the same time.

Every time I travel I lie to myself, 

I pretend, 

I'm the one who broke his shell, 

a castaway in his birth city.

 I am acting roles of travelers, 

explorers and I travel without maps and compass, 

without destination and timetables. 

Every time I travel

 I remember of friends from my childhood 

that have passed away now, 

I drink the rainwater and sing monotonous old 

and almost forgotten lyrics

about a city that I lost 

while winning the world....... 

                  Kartsonakis Pan

Οι άνθρωποι που ασελγούν εις βάρος του πλανήτη 

δεν έχουν τη συναίσθηση ότι αυτό που κάνουν

είναι το μεγαλύτερο, βαρύ αμάρτημά τους

γιατί γι αυτό συγχώρεση δεν πρόκειται να λάβουν.

Απ’ τη στιγμή που άνθρωποι μπορούν να επεμβαίνουν

στη φυσική κατάσταση και τη διαταράσσουν

άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για όλους

κι εναγωνίως ψάχνουμε να βρούμε νέο «σπίτι».

Δεν αποκλείεται λοιπόν οι άνθρωποι να ήλθαν

σαν ναυαγοί, σαν έποικοι σε τούτον τον πλανήτη.

                                  Πάν Καρτσωνάκης