Μια ακόμα Ιστορία... Αγάπης!

1504 Οι χριστιανοί Ισπανοί κατασφάζουν τους ειρηνικούς ιθαγενείς 

των βασιλείων της «Ισπανιόλας». 

Ο ρομαντικός ιεραπόστολος Βαρθολομαίος Ντε Λας Κάζας περιγράφει

 την κτηνωδία: «Οι χριστιανοί έμπαιναν στα χωριά 

και δεν άφηναν ούτε παιδιά, 

ούτε γέρους, ούτε γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή ετοιμόγεννες, 

που να μην ξεκοιλιάσουν και κομματιάσουν… Στοιχημάτιζαν ποιος θ’ άνοιγε

 έναν άνδρα με ένα μόνο κτύπημα… σούβλιζαν σ’ ένα σπαθί μανάδες

 και παιδιά και όποιον άλλον έβρισκαν, κρεμούσαν άλλους κατά ομάδες 

ανά δεκατρείς προς τιμήν του Λυτρωτή μας και των δώδεκα Αποστόλων, 

μετά άναβαν φωτιά και τους έκαιγαν ζωντανούς…».

 Οι επιζήσαντες, κυρίως γυναίκες και παιδιά,

 ρίχνονται από τους χριστιανούς,

 σκλάβοι στα χρυσωρυχεία και τα χωράφια, όπου πεθαίνουν μαζικά

 από την πείνα και τις κακουχίες. 

Στην Ιταλία, εκδίδεται στην Μπολώνια ένα ακόμη αντι-μαγικό βιβλίο, 

το «Sylvestrina Summa» του αρχι-ιεροεξεταστή της Λομβαρδίας

 και παπικού θεωρητικού κατά του Λουθηρανισμού Sylvester Prierias, 

στο οποίο αναμασάται η προπαγάνδα του «Malleus» και επιχειρείται

 το ξαναθάψιμο των απόψεων του «Canon Episcopi», τις οποίες 

πριν από 3 δεκαετίες είχε επαναφέρει

 στην επικαιρότητα ο Jordanes de Bergamo

1505 Οι Ρομά φθάνουν τώρα και στην Ρωσία και την Σκωτία, όπου και εκεί

 αντιμετωπίζονται με απέραντο μίσος, λόγω του τρόπου ζωής τους

 και της παγανιστικής Θρησκείας τους, ενώ στις γερμανικές χώρες 

έχουν ήδη εξαπολυθεί εναντίον τους άγριοι διωγμοί, 

στην δε Βοημία υπάρχουν πινακίδες

 με απεικονίσεις βασανισμών και απαγχονισμών Ρομά 

μαζί με την επιγραφή «Straff die Heyden» 

(«Τιμωρείτε τους Ειδωλολάτρες», βλ. Jones – Pennick, σελ. 198). 

Μετά από μία δίκη - παρωδία στο Τρεντίνο της βόρειας Ιταλίας, 

όπου ένας ταλαίπωρος γυρολόγος επ’ ονόματι Giovanni delle Piate

 κατά την διάρκεια των αλλεπάλληλων βασανισμών του 

από τους θεοκράτες, κατονόμαζε ακατάπαυστα δεκάδες

 ανυποψίαστες χωριάτισσες πελάτισσές του,

 ως δήθεν… «μάγισσες», οι περισσότερες από τις οποίες ομολογούν 

με την σειρά τους την υποτιθέμενη «ενοχή» τους, μην αντέχοντας 

τα φρικτά βασανιστήρια, και σε λίγο καίγονται ζωντανές στην πυρά 

(τα πρακτικά αυτής της γελοίας, αλλά και τραγικής για τα θύματά της δίκης,

 έχουν δημοσιευθεί στο «La signora del gioco» της L. Muraro).