Ατλαντίδα! Μύθος ή "μύθος"; Δώστε προσοχή σε μία λεπτομέρεια μόνο!

Η Ατλαντίδα (στα Αρχαία Ελληνικά: Ατλαντίς νήσος) 

είναι μυθικό νησί που πρωτοαναφέρθηκε

στους διαλόγους του Πλάτωνα «Τίμαιος» και «Κριτίας».

Στην περιγραφή του Πλάτωνα, η Ατλαντίδα, που βρίσκεται 

«πέρα από τις Ηράκλειες στήλες», ήταν μια ναυτική δύναμη που είχε κατακτήσει 

πολλά μέρη της δυτικής Ευρώπης και της Λυβικής, περίπου 9.000 χρόνια 

πριν τον Σόλωνα (δηλαδή κατά το 9560 π.Χ.). 

Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να εισβάλει στην Αθήνα, η Ατλαντίδα 

βυθίστηκε μυστηριωδώς στο πέλαγος «σε μια μόνο ημέρα και νύχτα ατυχίας».

Επειδή είναι μια ιστορία που ενσωματώνεται στους διαλόγους του Πλάτωνα, 

η Ατλαντίδα θεωρείται γενικά ως παραβολή που κατασκευάστηκε 

από τον Πλάτωνα για να εξηγήσει τις πολιτικές του θεωρίες.

 Αν και η ιστορία του Πλάτωνα φαίνεται σαφής στους περισσότερους μελετητές,

 μερικοί προτείνουν ότι η περιγραφή του είναι εμπνευσμένη

 από παλαιότερες παραδόσεις.

Οι διάλογοι Τίμαιος και Κριτίας, που γράφτηκαν το 360 π.Χ. είναι οι πρώτες 

γνωστές αναφορές στην Ατλαντίδα. Για άγνωστους λόγους ο Πλάτωνας ποτέ 

δεν ολοκλήρωσε τον Κριτία, εντούτοις ο μελετητής Benjamin Jowett, 

μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι αρχικά σκόπευε να γράψει και ένα τρίτο διάλογο 

με τον τίτλο «Ερμοκράτης».

 Ο John V. Luce υποθέτει ότι ο Πλάτωνας – αφού περιέγραψε την αρχή του κόσμου

 και της ανθρωπότητας στον Τίμαιο, καθώς επίσης και την αλληγορική

 τέλεια κοινωνία της αρχαίας Αθήνας και της επιτυχούς υπεράσπισης της ενάντια 

της εχθρικής Ατλαντίδας στον Κριτία - θα έκανε κύριο θέμα του Ερμοκράτη 

τη στρατηγική του Ελληνιστικού πολιτισμού κατά τη σύγκρουσή του με τους βάρβαρους.

 Ο Πλάτωνας έγραψε για την Ατλαντίδα στον Τίμαιο:

Πολλές μεγάλες και θαυμάσιες πράξεις καταγράφονται στις ιστορίες μας 

για το κράτος σας. Αλλά μια από αυτές ξεπερνά όλες τις υπόλοιπες στο μεγαλείο 

και την ανδρεία. Οι ιστορίες μιλούν για μια τρανή δύναμη που απρόκλητη 

εκστράτευε έναντι Ευρώπης και Ασίας, 

και στην οποία η πόλη σας κατάφερε να θέσει τέλος. 

Αυτή η δύναμη ξεπρόβαλε από τον «Πέλαγος του Άτλαντα» («Ατλαντικό»), 

και τότε ο πέλαγος αυτός ήταν πλεύσιμος, και είχε ένα νησί που βρισκόταν 

μπροστά από τα στενά που εσείς αποκαλείτε Ηράκλειες Στήλες. 

Το νησί ταυτόχρονα ήταν από Λιβύη και μεγαλύτερο από την Ασία, και ήταν ο δρόμος 

προς άλλα νησιά, που αν από αυτά περνούσες μπορούσες να φτάσεις 

στην απέναντι ήπειρο που περιέβαλε τον αληθινό ωκεανό – γιατί η θάλασσα 

εντός των Ηράκλειων Στηλών είναι μόνο ένα λιμάνι με στενό λαιμό και η άλλη

 είναι αληθινή θάλασσα της οποίας η περιβάλλουσα γη 

μπορεί όντως να αποκαλεστεί άπειρη. 

ΠΗΓΗ

Δικό μας σχόλιο:

Ατλαντίδα! Μύθος ή "μύθος"; 

Δώστε προσοχή σε μία λεπτομέρεια μόνο!

Γράφει ο Πλάτων ότι:

...................................................και ήταν ο δρόμος 

προς άλλα νησιά, που αν από αυτά περνούσες μπορούσες να φτάσεις 

στην απέναντι ήπειρο που περιέβαλε τον αληθινό ωκεανό – γιατί η θάλασσα 

εντός των Ηράκλειων Στηλών είναι μόνο ένα λιμάνι με στενό λαιμό και η άλλη

 είναι αληθινή θάλασσα της οποίας η περιβάλλουσα γη 

μπορεί όντως να αποκαλεστεί άπειρη. 

Εσείς τι καταλαβαίνετε;

Είναι μύθος με την σημερινή ερμηνεία που συνήθως

 δίνεται στην λέξη 

που την ταυτίζουμε με το παραμύθι.

Το γεγονός ότι τελικά ΥΠΑΡΧΕΙ 

αυτή η ήπειρος, η σημερινή 

Αμερικάνικη ήπειρος δείχνει ότι ο Πλάτωνας

γνώριζε πολλά περισσότερα από αυτά

που κάποιοι θέλουν να νομίζουμε.