Μία φορά κι έναν καιρό, εδώ στην χώρα μας ζούσε η κοκκινομάλλα Πίτυς.

Μία φορά κι έναν καιρό, εδώ στην χώρα μας ζούσε 

η κοκκινομάλλα Πίτυς, μία όμορφη κοπέλα, 

που ήταν η μεγάλη αγάπη του Πανός, θεού των δασών.

H όμορφη Πίτυς όμως έδειχνε προτίμηση

 στον θεό Πάνα. 

Ο Βορέας όμως, γιος του θεού των ανέμων Αίολου, 

ήταν ερωτευμένος και ήθελε να την κάνει δική του

 και μια ημέρα, που έλειπε ο Πάν, της ζήτησε 

να τον ακολουθήσει. 

Εκείνη αρνήθηκε και τότε ο Βορέας μάνιασε. 

Άρχισε να φυσάει να λυσσομανάει 

και να την τραβάει με μανία, 

για να την πάρει μαζί του. 

Το πήρε είδηση ο Πάν κι έτρεξε κοντά της, 

την άρπαξε στην αγκαλιά του.

Εκείνη αρνιόταν πεισματικά να ακολουθήσει τον Βορέα

και φοβούμενη μήπως και δεν θα κατάφερνε

 ο αγαπημένος της να την γλυτώσει .....

....ρίζωσε μέσα στην γη.

Από τότε η Πιτύς (η γνωστή μας πεύκη) έγινε 

το ιερό δέντρο του θεού Πάνα.

 Στους αγώνες μάλιστα στα Ίσθμια 

με κλαριά πεύκης στεφάνωναν τους νικητές.