Κρίμα. Στην αρχή είπα να μην ασχοληθώ αλλά να που μπήκα στον πειρασμό!

Εντάξει τώρα, αυτό είναι πολύ σκληρή σάτιρα

αλλά ειλικρινά τώρα, ποιος ήταν ο λόγος

για  να μην χρησιμοποιηθούν πάλι, αυτά τα λιτά ρούχα;

Προπαντός, αυτό το ρούχο 

που σχεδίασε για τα αγόρια..........

ΚΟΙΤΑΖΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΖΩ τις ενδυμασίες που σχεδίασε

 η Μαίρη Κατράντζου για την Τελετή της Αφής 

της Ολυμπιακής Φλόγας, μια τελετή λιτή και με συμβολικό 

χαρακτήρα που γίνεται πριν από κάθε Ολυμπιάδα στον χώρο 

της Αρχαίας Ολυμπίας και αναγγέλλει την έναρξη των Αγώνων.

 Δεν μου αρέσουν καθόλου, τις βρίσκω ανέμπνευστες, «λίγες» και μίζερες.

Και σκέφτομαι όλα αυτά τα ωραία κορίτσια, τις ωραίες γυναίκες,

 να περπατάνε μέσα στο φως, στην Ολυμπία, 

σαν γκριζόασπρες κολόνες – ότι το «γκρίζο - άσπρο - μαύρο»

 είναι μίνιμαλ και καλά. 

Δεν μου αρέσει ούτε μου ταιριάζει ως μίνιμαλ άποψη. 

Δεν έχει τίποτα καινούργιο και τίποτα παλιό, πέρα από ένα τύπωμα 

κολόνας στο πανί. 

Το πανί μοιάζει φτηνό, αλλά δεν φταίει μόνο αυτό, φταίει και το σχέδιο. 

Φταίει και η παρουσίαση πάνω απ' όλα – αυτό περισσότερο. 

Ούτε καλό fitting είχαν φτιάξει για την παρουσίαση, ούτε φωτισμό, 

ούτε περιβάλλον. 

Μας έστειλαν αυτές τις εικόνες σαν να τις έστελναν από μια ομιλία

 σε μια εποχή που η εικόνα «μιλάει» και εδώ δυστυχώς 

δεν κρύβει τίποτα.

 Ατυχώς έγινε και «μεσοτοιχία» με τις Απόκριες, από απόψεως χρόνου.

Πηγή

Δικό μου σχόλιο:

Κρίμα. Στην αρχή είπα να μην ασχοληθώ 

αλλά να που μπήκα στον πειρασμό!