Μια υπέροχη κινέζικη ιστορία με με ηθικό δίδαγμα!

Μια φορά και ένα καιρό, ζούσε

 σε ένα μικρό χωριό της Κίνας

ένας φτωχός γεωργός 

με την πανέμορφη κόρη του. 

Ο γεωργός, χρωστούσε ένα σημαντικό 

χρηματικό ποσό, 

σε έναν τσιγκούνη γέρο τραπεζίτη

 και κάποια στιγμή, 

ήρθε ο καιρός που έπρεπε να το επιστρέψει. 

 Ο γεωργός όμως ήταν πολύ φτωχός 

και δυσκολευόταν να το επιστρέψει όλο μαζί. 

 Τότε, ο γέρος τραπεζίτης, του πρότεινε

να κάνουν μια συμφωνία.

Να παντρευτεί την πανέμορφη κόρη

 του γεωργού και να του διαγράψει το χρέος.

 Τόσο ο γεωργός, όσο και η κόρη του, ένιωσαν

 αηδία και μόνο στην ιδέα αυτή. 

Ο γέρος, που είδε ότι κόμπιασαν και οι δυο, 

πρότεινε τότε να αποφασίσει η τύχη

 για το τελικό αποτέλεσμα.

     

-"Θα βάλω δυο βότσαλα", τους είπε,

 "ένα λευκό και ένα μαύρο σε ένα άδειο πουγκί

 και η κόρη σου θα πρέπει να βάλει 

μέσα στο πουγκί το χέρι της

και να τραβήξει, χωρίς να κοιτάξει,

 ένα από τα δυο.

Αν βγάλει το μαύρο, πρέπει να με παντρευτεί 

και το χρέος σου σβήνεται!

Αν βγάλει το άσπρο δεν θα με παντρευτεί 

και το χρέος επίσης, διαγράφεται!

Αν αρνηθεί να επιλέξει ένα βότσαλο θα πας 

στη φυλακή αφού δεν έχεις να πληρώσεις!"

 κι ενώ έλεγε αυτά ο γέρος, προχώρησε 

μπροστά και χωρίς να τον βλέπουν, 

πήρε δυο μαύρα βότσαλα,

 από τον στρωμένο με βότσαλα δρόμο 

και τα έβαλε στο πουγκί. 

 

Η κόρη του γεωργού όμως, 

παρ' όλα αυτά τον είδε, 

αλλά δεν είπε τίποτα. 

Ήξερε όμως ότι, αφού ήταν κατεργάρης

 ο γέρος και δεν τον ήθελε κιόλας,

 εκείνη δε θα χρησιμοποιούσε 

την παραδοσιακή λογική, για να επιλύσει

το δύσκολο, έτσι κι αλλιώς, δίλημμα. 

 Έβαλε το χέρι της στη σακούλα διάλεξε

 ένα βότσαλο, το οποίο δήθεν αδέξια, 

της έπεσε στο έδαφος και προτού

 να προσδιοριστεί αν ήταν

μαύρο ή άσπρο, αυτό μπερδεύτηκε

 με τ' άλλα χαλίκια στο έδαφος.

 -"Αχ! είμαι σίγουρα πολύ αδέξια", 

δήλωσε τάχα λυπημένη η νεαρή γυναίκα, 

"αλλά δεν έχει σημασία", συνέχισε, 

 "ας βγάλουμε το άλλο βότσαλο που έμεινε, 

για να καταλάβουμε ποιο από τα δυο 

βότσαλα είχα επιλέξει πρώτο".

     Και έτσι, τράβηξε το δεύτερο μαύρο, άρα, 

λογικά, το πρώτο έπρεπε να είναι λευκό.

     Ο πονηρός γέρος τραπεζίτης, δεν τόλμησε

 να αναφέρει την εξαπάτησή του και έτσι, 

το χρέος του γεωργού, διαγράφηκε.

     Η νεαρή γυναίκα κατάφερε να μετατρέψει 

μια φαινομενικά αδιέξοδη κατάσταση,

 σε μια ιστορία με καλό τέλος.

     Ηθικό Δίδαγμα:

 Λύση υπάρχει για τα περισσότερα προβλήματα 

και για να τη βρούμε, θα πρέπει να εξετάσουμε

 διεξοδικά, όλες τις οπτικές γωνίες του

 προς λύση θέματος.