Το χειρότερο είναι να κουβαλάει, ο άνθρωπος, τη φυλακή μέσα του.

24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1945

Η πιο ωραία θάλασσα:

αυτή  που ακόμα δεν ταξιδέψαμε.

Το πιο ωραίο παιδί: ακόμα δε μεγάλωσε.

Οι πιο ωραίες μέρες μας: 

αυτές που ακόμα δε ζήσαμε.

Κι ο πιο ωραίος λόγος που θέλω να σου πω:

 αυτός που ακόμα δε σου είπα.

Το παραπάνω ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ

είναι από τα ποιήματα των 9 & 10 μ.μ

που έγραψε στη φυλακή στις 24 του Σεπτέμβρη

όπως λέει και ο τίτλος .

Ο Ναζίμ μπορεί και γράφει

αυτούς τους υπέροχους στίχους

που ξεχειλίζουν ελπίδα έχοντας ήδη

 8 χρόνια στη φυλακή,

όπως και ο ίδιος γράφει μια μέρα μετά:

25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1945

Εννιά η ώρα.

Στην αυλή χτύπησε το καμπανάκι,

κλείνουν όπου να 'ναι  τα κελιά.

Η φυλακή 

κράτησε κάπως παραπάνω 

αυτή τη φορά: 8 χρόνια.

Να ζεις, είναι μια υπόθεση γεμάτη ελπίδα, 

αγαπημένη μου, 

να ζεις,

είναι μια υπόθεση σοβαρή, 

όπως και το να σ' αγαπώ.

Αμέσως μετά 

και στο ποίημα της επομένης ημέρας γράφει:

"Το χειρότερο είναι

να κουβαλάει ο άνθρωπος τη φυλακή μέσα του".

Υ.Γ.: Στο πορτρέτο του Ναζίμ Χικμέτ

          χρησιμοποίησα ένα σκίτσο

           του  Ντίνο ΑΜΠΙΝΤΙΝ.