Ως ανταπόδοση των δεκαετιών έμπρακτης και κατά περιόδους ένθερμης υποστήριξης.

Διαβάζουμε στο διαδίκτυο:

Στις 30 Αυγούστου του 1982 ο ηγέτης της PLO Γιάσερ Αραφάτ 

αναχωρεί με ελληνικά πλοία από τον Λίβανο

και αποβιβάζεται στο Φάληρο, 

όπου τον υποδέχεται ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Στο Λίβανο μαίνεται ήδη εμφύλιος - με προσωπική εμπλοκή 

του Αραφάτ - ενώ τον Ιούνιο του 1982 εισβάλλει στη χώρα 

το Ισραήλ.

Στην Ελλάδα επικρατεί αναβρασμός από διαδηλώσεις

 συμπαράστασης υπέρ των Παλαιστινίων. 

Η αριστερά φλέγεται από φιλοπαλαιστινιακό οίστρο,

με τη Μελίνα Μερκούρη να ορκίζεται πως θα καρφώσει

τη σημαία τους στα Ιεροσόλυμα.

Η κεντροαριστερά θα διατηρήσει

το φιλοπαλαιστινιακό της οίστρο 

για δύο τουλάχιστον δεκαετίες ακόμη. 

Μάλιστα, το 1993, με του που επανεκλέγεται ο Ανδρέας 

εγγυάται δάνειο ύψους 15 εκατ. στην Παλαιστινιακή αρχή, 

το οποίο ουδέποτε αποπληρώθηκε 

με αποτέλεσμα να καταπέσει η εγγύηση εις βάρος 

του ελληνικού κράτους.

Ως ανταπόδοση των δεκαετιών αυτών έμπρακτης 

και, κατά περιόδους, ένθερμης υποστήριξης

 προς την αρχή και τον λαό της Παλαιστίνης 

(και της καθυστερημένης διπλωματικής αναγνώρισης

 του Ισραήλ μόλις το 1991),

 η Ελλάδα εισπράττει τα συγχαρητήρια των Παλαιστινίων

 προς τον κ. Ταγίπ για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας

σε τζαμί και την ηχηρή σιωπή τους 

για τα τελευταία γεγονότα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Την ίδια στιγμή, το Ισραήλ είναι το μόνο κράτος που δημόσια 

και ευθαρσώς καταδικάζει την τουρκική επιθετικότητα,

ενώ προωθεί την πολυεπίπεδη συνεργασία του με την Ελλάδα.

Άλκης ο Ένθερμος

Αντί για δικό μας άλλο σχόλιο: