Iσορροπούν και ταλαντεύονται στην κόχη του μυαλού.....

Η νύχτα δεν μας πρόδωσε,
σκιές μόνο χορεύουν στα όνειρά μας
που ξεψυχούν στο πρώτο φως της μέρας.
Ισορροπούν και ταλαντεύονται
στην κόχη του μυαλού μας
ανάμεσα στον άυλο,τον κόσμο της ελπίδας
και των ενστίκτων του κορμιού
και της επιθυμίας.
Παραπατούν τρεκλίζουνε
σηκώνονται και πέφτουν
μα προσπαθούν να προχωρούν
ωστόσο κύκλους κάνουν μόνο
ώσπου το νήμα ξαφνικά
κόβει η Αριάδνη
κι αρχίζουν τα αδιέξοδα,
ο φόβος σε κυκλώνει
Λαβύρινθο θυμίζει.
………………......................
Αν δεν το φάω το θεριό,
εκείνο θα με φάει.
Πάν Καρτσωνάκης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου