Desde siempre tus besos me hacìan recordar el mar..

Desde siempre tus besos me hacìan recordar el mar

no por su sal sino por su tormenta.

Cada vez que los sentìa se me cortaba el aliento

me hundìa,me ahogaba y querìa que me salvaras.

Por muchos besos que me diste y si me salve al final

fue porque me agarrè en algùn mastil tuyo.

Y ahora me quedo naùfrago en alguna islita inhospita

solo,sin compan̈ìa, salvo la esperanza.

Mensajes al mar tiro dentro de botellas 

y viendo barcos enciendo fogatas para que me vea.

                   Kartsonakis Pan

PD: Poesìa,amante insatisfecha.

Την απόδοση, στην Ισπανική γλώσσα

έκανε η καθηγήτρια φιλόλογος των Ισπανικών.

                                    Γεωργία  Κόλλια

Ανέκαθεν τη θάλασσα, θύμιζαν τα φιλιά σου

κι όχι για την αλμύρα τους μα για την τρικυμία

κάθε φορά το ένοιωθα  κοβόταν η ανάσα 

και βούλιαζα, πνιγόμουνα κι ήθελα να με σώσεις.

Όσα φιλιά κι αν μου ‘δωσες κι αν σώθηκα εντέλει

ήταν γιατί αρπάχτηκα σε κάποιο σου κατάρτι

και τώρα μένω ναυαγός σε άξενο νησάκι 

μονάχος δίχως συντροφιά εκτός απ’ την ελπίδα.

Μηνύματα στη θάλασσα πετάω σε μπουκάλια

και πλοία βλέποντας φωτιές ανάβω να με δούνε. 

                                    Καρτσωνάκης Πάν 

           

Υ.Γ:Ποίηση, ανικανοποίητη ερωμένη.