Σκοτώνονται οι άνθρωποι για κάποιες δοξασίες.

Φωνή δεν έχουν να μας πουν, τα δέντρα, ιστορίες

αυτές που λένε τα πουλιά που έχουν ταξιδέψει.

Κάθε φορά κι όταν φυσά τις λένε στον αγέρα

για να τις πάει  μακριά στα πέρατα του κόσμου. 

Ναι, σαν τα δέντρα μοιάζουμε οι άνθρωποι νομίζω.

Στον άνεμο σκορπίζουμε των άλλων εμπειρίες

που ασπαστήκαμε τυφλά λες κι’ ήταν οι δικές μας

τις θεωρούμε θέσφατα, χαζά, φανατισμένα.

Μα το χειρότερο, αυτό, που γίνεται συνήθως:

Σκοτώνονται οι άνθρωποι για κάποιες δοξασίες. 

                           Πάν Καρτσωνάκης

Υ.Γ: Αφιερωμένο στα θύματα των φανατικών

διαφόρων ειδών  δοξασιών. 

Θρησκευτικών, πολιτικών, οπαδικών.....

Όποιοδήποτε απόλυτο "πιστεύω".