Καρτσωνάκης Πάν

 

 

Φτερούγισε ελεύθερος, μια μέρα και δραπέτευσε,  στον ουρανό, του ονείρου σου και φύγε. Κάνε ταξίδια μακρινά, όσο αντέχεις και μπορείς και όλα τα σύνορα της λογικής που μίζερη και πρακτική όλο σου βάζει, σπάσε.  Κάνε ταξίδια με τον νου στα πέρατα του κόσμου κι αν δεν σου φτάνει και η γη, ταξίδεψε στ αστέρια. Έτσι κι αλλιώς εικονική και η ζωή μας είναι. Ο χρόνος είναι σχετικός που συνεχώς όλο κυλά μα φαίνεται πως μένει και σαν ποτάμι φεύγει. Την ευτυχία, την χαρά και πώς θα τις μετρήσεις, όπως τον πόνο, τον καημό, την θλίψη και το άγχος; Σε όγκο, ποσοστά, κιλά ή μήπως δεν σε νοιάζει; Ποιος, πότε μπόρεσε να τα μετρήσει τάχα το άρωμα, το σύννεφο, λόγια γλυκά του έρωτα  και της αγάπης χάδια; Αέρας είναι η ζωή, σαν σύννεφο και φεύγει Είναι εικόνα, μια σκιά και άρωμα και χάδι. Μα είναι  στιγμές, κάποιες στιγμές που στην ζωή αξίζουν. Σταλαγματιές, σαν ίδρωτας, σαν δάκρυα, σαν αίμα. Είναι στιγμές σαν αστραπές που τη ζωή φωτίζουν Είναι στιγμές που λάμπουν ξαφνικά στις αχανείς, τις δυο μεγάλες τρ

 

Να `ταν η καρδιά μου λαμπερό αστέρι να `ταν η ματιά μου δίκοπο μαχαίρι αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι Στίχοι:  του αδελφού του, Γιάννη Θεοδωράκη 29 Ιουλίου 1925 και ο Μίκης Θεοδωράκης γεννιέται στη Χίο.  Ο σπουδαιότερος εν ζωή Έλληνας καλλιτέχνης κλείνει σήμερα  τα 96 χρόνια, έχοντας συνθέσει μια ζωή γεμάτη ιστορία. Ο Μίκης (Μιχαήλ) Θεοδωράκης (Χίος, 29 Ιουλίου 1925) συνθέτης,  στιχουργός και διευθυντής ορχήστρας, κρητικής  και μικρασιάτικης καταγωγής.  Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους  σύγχρονους Έλληνες μουσικοσυνθέτες. https://www.culturenow.gr/tag/theodwrakis/

Αριστερά εγώ, όπως κοιτάζουμε την φωτογραφία... .........και δίπλα μου κάποιος από την ίδια διμοιρία που δεν θυμάμαι πια ούτε το όνομά του.