Υπάρχει ο Δαίδαλος αλλά και ο Ίκαρος.
Όπως στα όνειρο μας δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα, έως ότου να ξυπνήσουμε εκτός από το όνειρό μας, έτσι και στη ζωή δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα, έως ότου να πεθάνουμε, από αυτό που βιώνουμε. Όπως στο όνειρο μας δεν υπάρχει άλλος που ονειρεύεται έτσι και στη ζωή, δεν υπάρχει άλλος που ζει. Εγώ, εσύ, εμείς ονειρευόμαστε και ο καθένας στο δικό του όνειρο συμμετέχει. Φοβάται και τρομάζει, στο όνειρό του και το σώμα του αντιδρά ανάλογα. Ερωτεύεται και το σώμα του συμμετέχει. Δεν υπάρχουν περιορισμοί στο όνειρο. Στη ζωή μόνο υπάρχουν. Κάποιοι περιορισμοί ωστόσο είναι μόνο στο μυαλό μας βαθιά ριζωμένοι από τα μικράτα μας. Ποιος όμως βάζει αυτούς τους περιορισμούς στο μυαλό και πότε; Σε ποια ηλικία μπήκαν στο μυαλό μας; Ποια γνώση μας επέβαλε αυτούς τους καθοριστικούς, για την μετέπειτα ζωή μας, περιορισμούς; Ποιος μας είπε ποια είναι τα όριά μας; Μήπως πάρα πολλά από αυτά τα όρια είναι ψεύτικα; Πως θα το ανακαλύψουμε; Περπατάμε στα δυο μας πόδια και όχι στα τέσσερα όπως κάναμε