Καρτσωνάκης Πάν

Αλήθεια, πόσοι γνωρίζετε  προς τιμή ποιου έχει τοποθετηθεί εκεί; Γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης: ............................................................ Σκέψεις για διάνοιξη μιας διώρυγας στην περιοχή  υπήρξαν πολλές, αλλά μόνο ο Ρωμαίος αυτοκράτωρ  Νέρων, το 66 μ.Χ., επιχείρησε το όγδοο θαύμα  της αρχαιότητας και μάλιστα προχώρησε κανάλι  σε μήκος 3,3 χιλιομέτρων.  Δεν το ολοκλήρωσε ποτέ, διότι η πολιτική κατάσταση  στη Ρώμη επέσπευσε την επιστροφή του,  αλλά ενδιαφέρον έχουν οι φήμες  και οι ψίθυροι που συνόδεψαν την απαρχή του θαύματος.  «Μερικοί Ελληνες αντιμετώπισαν το έργο με δυσπιστία»,  γράφει ο Philipp Vandenberg στη βιογραφία του Νέρωνα  (εκδ. Κονιδιάρη).  «Θεώρησαν ότι η διώρυγα έδειχνε περιφρόνηση  απέναντι στους θεούς, που στο σημείο εκείνο είχαν  θελήσει, μια στενή λωρίδα γης και όχι θάλασσας.  Πίσω από τις υποτιθέμενες  θρησκευτικές επιφυλάξεις,  αποδείχθηκε σύντομα ότι κρυβόταν η ...

Οι Μινωίτες το θεωρούσαν ιερό άνθος  και τη πίστη και αγάπη τους την εξέφρασαν σε ζωγραφικές παραστάσεις,  που θαυμάζει  η ανθρωπότητα,  όπως τον Μίνωα με τα κρίνα, την μινωική έπαυλη των κρίνων, το γαλάζιο πουλί και οι Αιγαιοπελαγίτες διακοσμούσαν με τον θαλάσσιο κρίνο τα πλοία τους. Πηγή Για τις θεραπευτικές ιδιότητες του κρίνου της θάλασσας  μεταξύ των άλλων ο Διοσκορίδης έγραψε:  «…οἱ δὲ καὶ τοῦτο σκίλλαν καλοῦσι)  ῥίζα ἐστὶ·βολβῷ μεγάλῳ ὁμοία, ὑπόπυρρος, πικρά, πυρώδης πρὸς τὴν γεῦσιν,  φύλλα δὲ κρίνῳ ὅμοια ἔχουσα, μακρότερα δε». (Περὶ ὕλης ιατρικῆς, 2, 172) ενώ ο Θεόφραστος θεωρεί, το παγκράτιο, αντίδοτο σε δηλητηριάσεις και μαγείες.                                                                                  Ο Όμηρος το αναφέρει μ...

Φυσικά και τον τότε Νομάρχη και τον Χρήστο Γρίσπο. 

Στα μαρμαρένια, τα λευκά, αλώνια των χαρτιών μου  με λίγες λέξεις προσπαθώ παλεύω να νικήσω αν και γνωρίζω σίγουρα τον μάταιο αγώνα ελάχιστοι  τον νίκησαν, τον χρόνο, μην τους φάει.  Σαν τα ποτάμια είμαστε, οι άνθρωποι, πιστεύω και ψάχνουμε την θάλασσα να βρούμε σε λιμάνι όπως προσπάθησαν πιο πριν να κάνουν τόσοι άλλοι μα χάθηκαν, οι πιο πολλοί και θάλασσα δεν βρήκαν. Τρώει σκουριά τα σίδερα, και ο καημός ανθρώπους και με τις λέξεις, στο χαρτί, παρηγοριά γυρεύω.                                       Πάν Καρτσωνάκης

Όταν τα λούζει με το φως, τις νύχτες το φεγγάρι ξυπνούν από τον λήθαργο τ’ αγάλματα για λίγο. Ρίχνουν ματιές ολόγυρα στους κήπους, στις πλατείες. Κάτι σαν θαύμα γίνεται το νοιώθουν όμως λίγοι.  Οι ποιητές το νοιώθουνε και οι ερωτευμένοι. Μα πιο πολύ εκστατικοί νοιώθουν την παρουσία, την συντροφιά τους και πολλοί που άστεγοι κοιμούνται και νυχτοπούλια που ποτέ πάνω τους θα καθίσουν.  Τις νύχτες με πανσέληνο αν έχει ησυχία μπορεί, αν είσαι τυχερός, ν’ ακούσεις και τι λένε.                                       Πάν Καρτσωνάκης

*Με μεθοδικότητα και προοδευτικά βήματα  καταστρέφουν την ελληνική γλώσσα  εδώ  και  χρόνια, όλοι αυτοί που θέλουν να σβήσουν  κάθε τι που έχει σχέση  με την ιστορία της Ελλάδας. ΠΑΕΙ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΣΤΑ ΕΒΕΡΕΣΤ ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΕΝΑ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ ΜΕ ΤΥΡΙΝ ΚΑΙ ΝΤΟΜΑΤΑΝ ΚΑΙ ΠΙΠΕΡΙΑΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΜΥΔΙΝ. Ο ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΑΣΤΕΙΕΥΟΜΕΝΟΣ: “ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ, ΟΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ «Ν»  ΠΡΟΣΘΕΤΕΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ… ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΜΕΣΑ»; ΟΠΟΤΕ, ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ  ΛΕΕΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΑ: » ΒΑΛΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΖΑΜΠΟ ΚΑΙ ΜΠΕΙΚΟ. ..» Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα. Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου. * Το «Ν» συντονίζει τον εγκέφαλο.* Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν: «Η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ότι ...

Όπως οι γέροι ναυτικοί π' αναθυμούνται χρόνια όταν παιδιά με σφριγηλά κορμιά είχαν μπαρκάρει στη θάλασσα, π' ατέλειωτη πολλά τους υποσχόταν κι αν κάπου ξεγελάστηκαν την αγαπούν ακόμα. Έτσι κι εγώ την αγαπώ κι ας νοιώθω προδομένος. γιατί κακίες δεν κρατώ και νόημα δεν έχει στο κάτω-κάτω της γραφής έχω κι εγώ ευθύνη δεν τόλμησα να αφεθώ και ότι θέλει ας γίνει. Δε φταίει που με γέλασε αλλά ή φαντασία που ναι τροφή των ποιητών παρηγοριά τ' ανθρώπου.                                        Καρτσωνάκης Πάν